Εξετάσεις εμβοών

Εξετάσεις και διάγνωση

Οι ήχοι που ακούτε μπορεί να βοηθήσουν το γιατρό σας να προσδιορίσει μια πιθανή αιτία.

• Ακούγοντας κλικ. Συσπάσεις μυών (μυοκλονίες) γύρω από το αυτί σας, και την υπερώα (ουρανίσκο), μπορεί να προκαλέσουν απότομους, διακοπτόμενους ήχους, που ακούγονται κάνοντας σαν κλικ. Μπορούν να διαρκέσουν από μερικά δευτερόλεπτα έως λίγα λεπτά.

• Φυσήματα. Προβλήματα των αιμοφόρων αγγείων, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, ανεύρυσμα ή ένας όγκος, μπορεί να ενισχύσει τον ήχο της καρδιάς στα αυτιά σας (σφύζουσες εμβοές). Εμβοές μπορεί επίσης να υποδηλώνουν αγγειίτιδα, ή πιο συγκεκριμένα, γιγαντοκυτταρική αρτηρίτιδα. Παλμικές (σφύζουσες) εμβοές μπορεί επίσης να αποτελούν ένδειξη της ιδιοπαθούς ενδοκράνιας υπέρτασης.

• Χαμηλής συχνότητας εμβοές. Η νόσος του Meniere μπορεί να προκαλέσει χαμηλής συχνότητας εμβοές από το ένα αυτί. Οι εμβοές μπορεί να γίνουν πολύ δυνατές πριν από έναν παροξυσμό ιλίγγου (μια ψευδαίσθηση ότι εσείς ή το περιβάλον σας περιστρέφονται ή κινούνται).

• Υψίσυχνες εμβοές. Η έκθεση σε ένα πολύ δυνατό θόρυβο ή ένα χτύπημα στο αυτί μπορεί να προκαλέσει έναν υψίσυχνο ήχο ή βούισμα που συνήθως φεύγει μετά από μερικές ώρες. Ωστόσο, αν υπάρχει απώλεια ακοής, οι εμβοές μπορεί να είναι μόνιμες. Η μακροχρόνια έκθεση σε θόρυβο, η απώλεια ακοής που σχετίζεται με την ηλικία (πρεσβυακοία), ή φάρμακα, μπορούν να προκαλέσουν ένα συνεχές, υψηλής συχνότητας κουδούνισμα και στα δύο αυτιά. Το ακουστικό νευρίνωμα μπορεί να προκαλέσει συνεχή, υψηλής συχνότητας ήχο, από το ένα αυτί.

• Άλλους ήχους. Η ωτοσκλήρυνση μπορεί να προκαλέσει χαμηλής συχνότητας εμβοές που μπορεί να είναι συνεχείς, ή μπορεί να έρχονται και παρέρχονται. Βύσματα, ξένα σώματα ή τρίχες στον έξω ακουστικό πόρο του αυτιού μπορεί να τρίβονται πάνω στο τύμπανο, προκαλώντας μια ποικιλία ήχων.

Σε ορισμένα άτομα, η ένταση των εμβοών μπορεί να αλλάξει από κινήσεις στον ώμο, το κεφάλι, τη γλώσσα, το σαγόνι (ιδίως σφίξιμο), ή κινήσεις των ματιών. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό μια υποκείμενης διαταραχής που χρειάζεται θεραπεία.

Επισκόπιση του τυμπάνου μπορεί μερικές φορές να αποδείξει ανεπαίσθητες απότομες επαναλαμβανόμενες κινήσεις λόγω της συρρίκνωσης (τέντωμα) του τυμπάνου από τον τείνοντα το τύμπανο μυ (Cohen και Perez 2003). Όσον αφορά τον μυ του αναβολέα είναι πιο δύσκολο να παρατηρηθεί ο μυοσπασμός επειδή αυτός βρίσκεται εντός του μέσου ωτός συμμετέχοντας στην λειτουργία των ακουστικών οσταρίων.

Ο μυόκλονος από τον τείνοντα το τύμπανο μυ προκαλεί έναν βαρύ υπόκωφο χτύπο. Ο μυς του αναβολέα, μπορεί επίσης να κάνει υψηλότερης συχνότητας ήχο (σαν κλικ).

Δυστυχώς δεν υπάρχει τεστ διάγνωσης του προβλήματος με απόλυτη βεβαιότητα. Μερικές φορές μπορούμε να δούμε την σύσπαση του τυμπάνου με το μικροσκόπιο η με την ενδοσκοπική παρατήρηση (υπό μεγέθυνση).

Ωστόσο, πραγματικά ο καλύτερος τρόπος για τη διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό και τον αποκλεισμό του μυόκλονου της υπερώας ως πάθησης (δεν υπάρχουν συσπάσεις στον ουρανίσκο αλλά ο ασθενής ακούει τα "κλικ"). Στην αρχή γίνεται μια θεραπεία με διάφορα αντισπασμωδικά και μυοχαλαρωτικά φάρμακα, και μετά μπορεί να χορηγηθεί L-καρνιτίνη από το στόμα σε δόση ενός γραμμαρίου για 20 ημέρες. Επίσης Tab Nootrop 1200 1x2. Στην περίπτωση της μη αποτελεσματικότητας της φαρμακευτικής θεραπείας χρησιμοποιείται ακόμη και η χειρουργική αντιμετώπιση ως ο μοναδικός τρόπος οριστικής λύσης.

Το άνοιγμα ή το κλείσιμο της ευσταχιανής σάλπιγγας προκαλεί επίσης έναν ήχο (τικ). Ο καλύτερος τρόπος για να ακουστούν αυτές οι αντικειμενικές εμβοές από το μέσο αυτί είναι απλά, ο εξεταστής (με φυσιολογική ακοή) να βάλει το αυτί του δίπλα στον ασθενή. Τα στηθοσκόπια ευνοούν τους ήχους χαμηλής συχνότητας και μπορεί να μην είναι πολύ χρήσιμα.

Οι ασθενείς με μυόκλονο παραπονιούνται για ασυνήθιστο ήχο (ή κραδασμούς) σε ένα ή και τα δύο αυτιά που εμφανίζεται ξαφνικά και μπορεί να διαρκέσει από λίγα λεπτά έως ημέρες ή και εβδομάδες. Όπως ακριβώς αυτός ο μυστηριωδώς θόρυβος αρχίζει, έτσι ξαφνικά μπορεί και να σταματήσει. Μπορεί επίσης να επανέλθει σε μερικές εβδομάδες, μήνες ή και χρόνια αργότερα (ή ποτέ ξανά). Σε σπάνιες περιπτώσεις ο ήχος παραμένει. Σε άλλες εμφανίζεται σπάνια αλλά είναι ενοχλητικός. Οι ασθενείς τον περιγράφουν ως ένα συνεχόμενο κλικάρισμα χωρίς ρυθμικότητα που μοιάζει με φτερούγισμα.

Ένας άρρυθμος και ακανόνιστος θόρυβος στο αυτί τύπου κλικ σχεδόν πάντα οφείλεται σε μυϊκούς σπασμούς, όπως ακριβώς κατά τον "βλεφαρόσπασμο" ή στις "συσπάσεις του προσώπου". Αλλά εδώ αντί να είναι σε θέση να «δει» κανείς την σύσπαση με τα μάτια, ακούει την σύσπαση εφόσον οι μύες βρίσκονται γύρω από το αυτί ή στο ίδιο το αυτί.

Επισκόπιση της μαλθακής υπερώας μπορεί να αποκαλύψει, ορατές απότομες διακοπτόμενες άρρυθμες συσπάσεις.

Η δυνατότητα να ακούει κανείς την σύσπαση υπάρχει επειδή οι μύες της μαλθακής υπερώας εκτείνονται μέχρι το μέσο αυτί μέσω της ευσταχιανής σάλπιγγας.

Η θεραπεία πραγματοποιείται με διάφορα αντισπασμωδικά και μυοχαλαρωτικά φάρμακα, και μετά μπορεί να χορηγηθεί L-καρνιτίνη από το στόμα σε δόση ενός γραμμαρίου για 20 ημέρες. Επίσης Tab Nootrop 1200 1x2. Στην περίπτωση της μη αποτελεσματικότητας της φαρμακευτικής θεραπείας χρησιμοποιούνται ενέσεις Botox στους μυς που συσπώνται.

Επί αποτυχίας χρησιμοποιείται ακόμη και η χειρουργική αντιμετώπιση ως ο μοναδικός τρόπος οριστικής λύσης.

Τρεις ζώνες εμβοών μπορεί να οριοθετηθούν εύκολα με ακοομετρήσεις εντός του πεδίου της ακοής:

(1) εμβοές χαμηλών συχνοτήτων, κάτω από 750 Hz, Εικ. 1

(2) εμβοές μέσων συχνοτήτων, 1-2 kHz, Εικ. 2

(3) εμβοές υψηλών συχνοτήτων, πάνω από 2 kHz έως 10 ή ακόμα και 12 kHz, Εικ. 3

Είναι απαραίτητο λοιπόν να γνωρίζουμε τουλάχιστον τη συχνότητα των εμβοών. Πρέπει να γίνεται προσπάθεια ποσοτικής μέτρησης των εμβοών, όσον αφορά τη συχνότητα και την έντασή τους. Η συχνότητα των εμβοών αντιστοιχεί συνήθως στην συχνότητα της απώλειας ακοής. Με τον ακουογράφο δίνονται ήχοι διαφορετικών συχνοτήτων καί ο ασθενής αναγνωρίζει ποιός ταιριάζει με τον δικό του. Μετά αυξάνεται σταδιακά η ένταση του ήχου αυτού μέχρι να καλύψη και να εξαφανίσει τις εμβοές. Η ένταση των εμβοών είναι μολις 5dB κάτω απο αυτήν την ένταση. Δηλαδή αν βρούμε τη συχνότητα και την ένταση των εμβοών και δώσουμε ήχο 5dB πιό πάνω αυτός θα επικαλύψει και θα εξαφανίσει τις εμβοές. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία στην θεραπεία των εμβοών με συσκευές εκκώφανσης.

Υπάρχουν ασθενείς που ενοχλούνται απο εμβοές μόλις 5dB και άλλοι που ανέχονται καλά εμβοές εντάσεως 70dB. Η ποσοτικοποίηση των εμβοών βοηθάει να ξέρουμε με τι άρωστο έχουμε να κάνουμε, υπερβολικό και αγχώδη, ή ήρεμο και ευπροσάρμοστο.

Ωστόσο, ο εξεταστής θα πρέπει να θυμάται ότι το 90% των ασθενών έχει εμβοές εντάσεως 20 dB ή λιγότερο και 84% εμβοές 9 dB ή λιγότερο. Έτσι, η μέτρηση μπορεί να είναι δυσανάλογη σε σχέση με τη αναφερόμενη σοβαρότητα της κατάστασης.

Ένα άλλο μέτρο χρήσιμο για την ποσοτικοποίηση των εμβοών και πώς αυτές επηρεάζουν την καθημερινή ζωή είναι το ερωτηματολόγιο των εμβοών που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάγνωση και κατά τη διάρκεια της θεραπείας και παρακολούθησης, για τη μέτρηση της προόδου.

Ορισμένες φορές γιά την πλήρη διάγνωση, εκτός από τις ακουολογικές εξετάσεις, που μπορεί να βοηθήσουν για να αποκλειστούν ή να εντοπιστούν πιθανές αιτίες των εμβοών, πρέπει να προχωρήσουμε σε πλήρη νευροωτολογικό ελεγχο με νυσταγμογράφημα, προκλητά δυναμικά, και ωτοακουστικές εκπομπές.

Επίσης ανάλογα με την εικαζόμενη αιτία των εμβοών σας, μπορεί να χρειαστούν απεικονιστικές εξετάσεις, όπως αξονική ή μαγνητική τομογραφία.

Η διάγνωση των εμβοών, απαιτεί έλεγχο της ακοής, αλλά και της ισορροπίας, λόγω της έδρασης και των δύο λειτουργιών στο ίδιο όργανο, το αυτί, και προϋποθέτει έμπειρο εξεταστή με βαθιά γνώση της ανατομίας και φυσιολογίας αλλά και πολύπλοκο εξοπλισμό που διαθέτουν οι εξειδικευμένοι στην Νευροωτολογία - Ακουολογία, ΩΡΛ ιατροί. Το εργαστήριο του ιατρείου μας διαθέτει όλον αυτόν τον σύγχρονο εξοπλισμό, και εξειδικεύεται στην εκτέλεση ποσοτικών και ποιοτικών μετρήσεων που αφορούν την ακουστική λειτουργία, τις εμβοές και την λειτουργία της ισορροπίας. Η εκτίμηση ξεκινά με λεπτομερές ιστορικό και συμπλήρωση ερωτηματολογίου και συνεχίζεται με εξετάσεις κλινικές, ακουολογικές, νευροωτολογικές, αιματολογικές και ενίοτε απεικονιστικές.

Αναλυτικότερα οι εξετάσεις που γίνονται σε ασθενή με εμβοές

1) ΩΡΛ εξέταση: περιλαμβάνει α) Λήψη λεπτομερούς ιστορικού και συμπλήρωση του ερωτηματολογίου εμβοών και β) Ωτοσκόπηση, πρόσθια και οπίσθια ρινοσκόπηση, ενδοσκοπικό έλεγχο φάρυγγα λάρυγγα, ψηλάφηση τραχήλου, εξέταση κροταφογναθικής διάρθρωσης και αυχένος, για αναζήτηση πιθανών αίτιων των εμβοών.

2) Ακουομετρία, με την οποία ελέγχουμε την ακοή και προσδιορίζουμε τα χαρακτηριστικά των εμβoών όπως την ένταση και τη συχνότητα. Η συχνότητα των εμβοών αντιστοιχεί συνήθως στην συχνότητα της απώλειας ακοής.

Ποσοτική μέτρηση των εμβοών είναι απαραίτητο να γίνει σε περίπτωση που εφαρμοστεί θεραπευτικά η ηχοκάλυψη(masking), γιατί μ’ αυτό τον τρόπο προσδιορίζουμε πόση ηχητική ενέργεια απαιτείται, προκειμένου να καλυφθούν οι εμβοές.

Η εκτίμηση των ψυχoφυσικών χαρακτηριστικών των εμβoών γίνεται με την τoνική ακoυoμετρία, με την oπoία πρoσδιoρίζoνται:

1. To ύψoς των εμβoών (Pitch Masking - FΤ),

2. H ακoυστότητα των εμβoών (Loudness Masking - LΜ)

3. To ελάχιστo επίπεδo ηχoκάλυψης των εμβoών (Minimum Masking Level, MML)

4. Η παρoδική καταστoλή των εμβoών (RI - Residual Inhibition).

5. Τo ελάχιστo επίπεδo δυσφoρίας στις συχνότητες 1-8 KHz (Loudness Discomfort Level - LDL).

O oυδός ακoυστότητας και η συχνότητα των εμβoών πρέπει να πρoσδιoρίζoνται με τoνικό ερέθισμα και με λευκό θόρυβo και να εξετάζoνται oι ημιoκταβικές συχνότητες >2 KHz.

Ειδικός ακοολογικός έλεγχος εμβοών

1. Προσδιορισμός της συχνότητας των εμβοών.

Εν γένει οι εμβοές μπορεί να διαιρεθούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες, στις εμβοές που μοιάζουν με τόνους και στις εμβοές που μοιάζουν με θόρυβο. Στην ειδική αυτή δοκιμασία αλλά και στις επόμενες, χρησιμοποιούνται είτε τόνοι, είτε θόρυβος στενού φάσματος (narrow band noise: ΝΒΝ), αναλόγως του τύπου των εμβοών. Αρχικά χορηγούνται εναλλάξ δύο ερεθίσματα διαφορετικών συχνοτήτων (ξεκινούμε από το 1 και 2 kHz), εντάσεως ανάλογης της εντάσεως των εμβοών. Στη συνέχεια ζητείται από τον ασθενή να διαλέξει ποιό ερέθισμα ταιριάζει καλύτερα με τις εμβοές του. Συνεχίζουμε με διαδοχικά ζεύγη (π.χ. 2 και 3 kHz), μέχρις ότου ανευρεθεί η συχνότητα των εμβοών.

2. Προσδιορισμός της έντασης των εμβοών.

Χρησιμοποιούνται, επίσης, είτε τόνοι, είτε ερέθισμα ΝΒΝ, αναλόγως του τύπου των εμβοών. Η συχνότητα που χρησιμοποιείται είναι αφ’ ενός η συχνότητα που βρέθηκε στην προηγούμενη δοκιμασία, και αφ’ ετέρου το 1 kHz. Χορηγούνται διάφορες εντάσεις του ερεθίσματος και ο ασθενής ερωτάται ποιά ένταση αντιπροσωπεύει καλύτερα τις εμβοές του.

3. Ελάχιστο επίπεδο ηχοκάλυψης των εμβοών (minimal masking level: ΜΜL).

Χορηγείται λευκός θόρυβος μέχρι την ηχοκάλυψη των εμβοών ή μέχρι το επίπεδο δυσανεξίας θορύβου του ασθενούς. Το αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται σαν πλήρης, μερική ηχοκάλυψη, ή και απουσία ηχοκάλυψης.

4. Παροδική καταστολή των εμβοών.

Έτσι καλείται το φαινόμενο της εξαφάνισης των εμβοών, μετά από έκθεση σε θόρυβο. Η δοκιμασία εκτελείται με την εφαρμογή ηχοκάλυψης με θόρυβο ευρέος φάσματος (broad band noise: BBN). Η ένταση του χορηγουμένου ηχητικού ερεθίσματος καθορίζεται από το ελάχιστο επίπεδο ηχοκάλυψης που ευρέθηκε στην προηγούμενη δοκιμασία, αυξημένο κατά 10 dB, η δε διάρκεια χορηγήσεως είναι 60 sec. Καταγράφεται, αν υπάρχει, πλήρης καταστολή, ή ακόμη μερική καταστολή, πλήρης καταστολή που ακολουθείται από μερική καταστολή, ή τέλος, απουσία καταστολής.

Χρήσιμο για την ποσοτικοποίηση των εμβοών και για το πώς αυτές επηρεάζουν την καθημερινή ζωή είναι το ερωτηματολόγιο των εμβοών που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάγνωση και κατά τη διάρκεια της θεραπείας και παρακολούθησης, για τη μέτρηση της προόδου.

3) Τυμπανομετρία, προσδιορισμός ηχητικών αντανακλαστικών. Μ´ αυτές τις εξετάσεις προσδιορίζουμε την κατάσταση του μέσου ωτός (του τμήματος του αυτιού, που βρίσκεται πίσω από το τύμπανο και πριν από τον κοχλία) και σε περίπτωση που βρούμε κάποια παθολογία, μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε.

Η λήψη των ακoυστικών αντανακλαστικών πρέπει να γίνεται με πρoσoχή με εντάσεις oυδoύ αρχικά και να απoφεύγεται σε περίπτωση υπερακoυσίας για την απoφυγή έντoνης δυσφoρίας τoυ ασθενoύς ή ακoυστικoύ τραύματoς. Ασθενείς με υπερακoυσία λόγω κoχλιακής βλάβης (π.χ. νόσoς Menire) δίνoυν θετικό reflex recruitment, ενώ ασθενείς με oπισθoκoχλιακή βλάβη (π.χ. ακoυστικό νευρίνωμα) δίνoυν θετικό reflex decay.

4) Ωτοακουστικές εκπομπές. Με την εξέταση αυτή βλέπουμε τη λειτουργία των έξω τριχωτών κυττάρων του κοχλία του αυτιού.

Oι αυτόματες ωτoακoυστικές εκπoμπές (spontaneous emissions - SOAES) θεωρήθηκε ότι μπoρεί να σχετίζoνται άμεσα με τις εμβoές. Από πειραματικές και κλινικές μελέτες διαπιστώθηκε ότι μόνo σε πoσoστό 10% oι SOAES συσχετίζoνται με τις εμβoές (Powers et al 1995).

Oι ωτoακoυστικές εκπoμπές πρoϊόντων ακoυστικής παραμόρφωσης συμβάλλoυν στην εκτίμηση της κoχλιακής πρoέλευσης των εμβoών. Σε αρκετoύς ασθενείς νεαρής ηλικίας πoυ παραπoνoύνται για πρόσφατη έναρξη εμβoών στo ένα κυρίως αυτί, διαπιστώνεται με τις παθoλoγικές DPOAE ότι έχoυν κoχλιακή βλάβη σε μία ή περισσότερες συχνότητες, η oπoία δε διαπιστώνεται στo τoνικό ακoυόγραμμα, πoυ είναι φυσιoλoγικό.

O J. Hall μελέτησε ασθενείς πoυ έπασχαν από εμβoές, με DPOAE και τoνική ακoυoμετρία και διαπίστωσε φυσιoλoγικό ακoυόγραμμα στη συχνότητα 1 KHz σε πoσoστό 70%, φυσιoλoγικές DPOAE σε πoσoστό 50%. Στη συχνότητα 4 KHz η αντιστoιχία ήταν 50% έναντι 20%, ενώ στη συχνότητα 8 KHz η αντιστoιχία ήταν 20% έναντι 2%

5) Ακουστικά προκλητά δυναμικά εγκεφαλικού στελέχους. Δίνοντας κάποιους συγκεκριμένους ήχους και μελετώντας τα ηλεκτρικά (ακουστικά) δυναμικά που παράγονται, μπορούμε να πάρουμε πληροφορίες για το ακουστικό και το αιθουσαίο νεύρο καθώς και για το εγκεφαλικό στέλεχος.

6) Νυσταγμογράφημα, για τον έλεγχο του οπισθίου λαβυρίνθου.

7) Εργαστηριακές: Γενική αίματος, Γενική Ούρων, URE, GLU, ΤΚΕ, CRP, SGOT, SGPT, Χοληστερόλη, έλεγχος για αιματολογικούς δείκτες φλεγμονής και αυτοάνοσων νοσημάτων (ANA, ταχύτητα καθίζησης, ρευματοειδή παράγοντα) κλπ,

8) Αξονική Τομογραφία Εγκεφάλου και έσω ωτός (CT): Γίνεται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις

9) Μαγνητική Τομογραφία Εγκεφάλου και έσω ωτός (MRI): Γίνεται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις

10) Μαγνητική Aγγειογραφία Εγκεφάλου: Γίνεται μόνο σε σπάνιες ειδικές περιπτώσεις

11) Υπερηχογραφική αρτηριογραφία καρωτίδων (Triplex)

12) Πλήρης έλεγχος της λειτουργείας του Θυρεοειδούς αδένα: Υπερηχογράφημα Θυρεοειδούς και Θυρεοειδικές ορμόνες (Τ3-Τ4-TSH) στο αίμα.

13) Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (ΡΕΤ) μελετάται επί του παρόντος ως διαγνωστικό βοήθεια στις εμβοές. Η PET βοηθά στον εντοπισμό των περιοχών της ενισχυμένης νευρωνικής δραστηριότητας. Ως εκ τούτου, έχει προταθεί ότι αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί πριν και μετά την αγωγή για να προσδιοριστούν οι αλλαγές στη νευρωνική δραστηριότητα.

Οι οφθαλμοί θα πρέπει να εξετάζονται για οίδημα οπτικής θηλής, επειδή η αυξημένη ενδοεγκεφαλική πίεση μπορεί να προκαλέσει εμβοές. Είναι όμως πολύ ασυνήθιστο να βρεθεί αυτή η επικίνδυνη κατάσταση.

Η κροταφογναθική διάρθρωση της γνάθου θα πρέπει να ελέγχεται καθώς περίπου 28% των ατόμων με σύνδρομο κροταφογναθικής διάρθρωσης αναφέρουν εμβοές. Το σύνδρομο της κροταφογναθικής διάρθρωσης είναι πολύ συχνό.

Ο αυχένας θα πρέπει επίσης να ελέγχεται γιατί αν και πάρα πολύ σπάνια (αμφισβητείται από τους περισσότερους), παθήσεις του μπορεί να ευθύνονται για τη γέννεση ή την επιδείνωση προυπαρχόντων εμβοών. Ως μηχανισμός θεωρείται η πίεση των ακουστικών δομών στο στέλεχος, παρά το ότι οι κακώσεις και η σπονδυλαρθρίτιδα προκαλούν τη γέννεση των ήχων των εμβοών.

>> Απεικονιστικές εξετάσεις

1. Μαγνητική τομογραφία (MRI) έσω ακουστικού πόρου

   1. Εξέταση εκλογής για το ακουστικό νευρίνωμα

   2. Αξιολογεί για φλεγμονές όπως λόγω ωτικού έρπητα ζωστήρα

   3. Αγγειακές βλάβες μπορεί να είναι εμφανείς

2. Μαγνητική αγγειογραφία (MRA) εγκεφάλου

   1. Ενδείκνυται αν υπάρχει υποψία αγγειακής βλάβης

3. Αξονική τομογραφία (CT) κροταφικού οστού

   1. Αξιολογεί λοιμώδη αίτια (π.χ. Μαστοειδίτιδα , Χολοστεάτωμα )

   2. Αξιολογεί την ανατομία των οστών (οστάρια και κοχλία , διεύρυνση υδραγωγού της αιθούσης, Κάταγμα)

   3. Μπορεί επίσης να προσδιορίσει ακουστικό νερίνωμα και αγγειακές βλάβες, αλλά η MRI προτιμάται

Ένα άλλο μέτρο χρήσιμο για την ποσοτικοποίηση των εμβοών και πώς αυτές επηρεάζουν την καθημερινή ζωή είναι το ερωτηματολόγιο των εμβοών που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάγνωση και κατά τη διάρκεια της θεραπείας και παρακολούθησης, για τη μέτρηση της προόδου.

Ερωτηματολόγιο εμβοών για τους ασθενείς

ΟΔΗΓΙΕΣ: Ο σκοπός αυτού του ερωτηματολογίου είναι να εντοπίσει τις δυσκολίες που μπορεί να βιώνετε λόγω των εμβοών σας, και να βοηθήσει στον προσδιορισμό του βαθμού των λειτουργικών, κοινωνικών και συναισθηματικών προβλημάτων που μπορεί να σας προκαλούν. Είναι επίσης χρήσιμο για την επαναξιολόγηση και την παρακολούθηση της πορείας σας.

Το ερωτηματολόγιο αυτό είναι έγκυρο και αξιόπιστο, έχει δε μεγάλη ευαισθησία και ειδικότητα.

Οι περισσότερες πρακτικές που αξιολογούν ασθενείς χρησιμοποιούν ερωτηματολόγια για την ποσοτικοποίηση των συμπτωμάτων.

Συμπληρώστε αυτό το ερωτηματολόγιο σημειώνοντας τις απαντήσεις σας δίπλα σε κάθε ερώτηση. Σας παρακαλούμε να απαντήσετε σε κάθε ερώτηση. Παρακαλούμε μην παραλείψετε οποιεσδήποτε ερωτήσεις